DISCUSSIE MIL: Hoe lang blijft onze hobby nog bestaan ?

[Robert]

Net als Erwin schrijf ik ook nog steeds nummers. Daarnaast probeer ik ook foto's te maken. Als ik bijvoorbeeld onderweg naar Ramstein het cargoplatform op Spang leeg lees geeft mij het voldoening als ik alle bakken kan schrijven die ik zie staan. Al moet ik bij wijze van spreken in een boom klimmen om het laatste nummer te kunnen lezen. Nadat ik op Ramstein aangekomen ben ga ik ook altijd eerst de platformen leeglezen voor dat ik een plekkie zoek langs de baan.

[Flyboy]

Toch maar op Iwan’s vraag reageren ondanks dat we drie pagina’s verder zijn.

Vliegtuigspotten is een brede hobby: we delen zelf “ons soort mensen” al in met fotografen, nummerspotters en dagjesmensen. De vraag of ‘onze’ hobby (die van de 40-ers) aan het verdwijnen is, is achterhaald: die bestaat allang niet meer.

Wat in ieder geval al verdwenen is, is het type spotter dat in de jaren ‘80 op de fiets van school spijbelde om die ene kist die zou komen op het veld in de buurt te kunnen platen. Dat zijn trouwens die zelfde spotters die nu middelbare leeftijd hebben en met 300mm of meer op een trapje staan en hun lichaam met een contragewicht rond de heupen uitgerust om stabiel te blijven (dat is wat ik mijn kinderen vertel: het is geen bierbuik maar een lichamelijke aanpassing voor fotograferen met zware lenzen).

Voor ons was het spotten wat voor de oermens de jacht op de mammoet was: In groepsverband er op uit om je prooi te vinden en dan op precies het goede moment je speer gooien. De jacht is spannend, je moet geduld hebben om die ene prooi te vinden en soms komt ie gewoon niet langs en heb je die dag geen buit. Die tijd is voorbij!! De mammoet is (bijna) dood, wij hebben een topic dat gaat over dinosaurussen (F-4, 104, drakens, etc.) dus we weten ook dat het voorbij is. Onze mammoet, de F-16 is al aardig aan het uitdunnen.

Aan de andere kant is de lol voor het jagen er ook wel vanaf. Vroeger wist je niet welke toestellen er waren, tegenwoordig kan je de acars / transponder life volgen op het web en de radio meeluisteren vanuit je luie stoel. Er zijn geen jachtvelden meer. Bij een oefening weet je vooraf al welke toestellen er zijn, dus de spanning van het jagen zoals we die kende is er niet meer: TAM ‘84 en niet weten wat er allemaal komt en wel twee rollertje volschieten!!

Aan de andere kant kunnen we nu foto’s maken waar we vroeger alleen van konden dromen. Zowel het aantal mm als de bewerkingsmogelijkheden zijn geëvolueerd. Gisterenavond toevallig mijn laptop met de HDMI kabel aan het LED scherm gehangen en mijn eigen score van de afgelopen drie jaar bekeken. Dat kon bij TAM’84 niet eens.

En dan zie ik de laatste tijd foto’s voorbij komen: air-to-air, in de landingzone bij een (militaire) oefening. Het gordijn is gevallen en MiG’s voor het oprapen in Bulgarije en Roemenie. Dat hadden we ook niet in de tijd van ons fietsje. De kick van het jagen is er allang niet meer, gelukkig is er wel goede fotobewerkingssoftware en diascanners. Anderen gaan verder weg spotten of zelf vliegen. Er is evolutie. Moet je eens kijken op een spottersplaats als er een kist binnenkomt. Vroeger was er opgewonden geklets, tegenwoordig doodse stilte… en iedereen kijkt naar zijn schermpje om te zien of de plaat gelukt is.

Weet je wat er ook allang niet meer is: bouwpakketjes bij de Bart Smit. De jonge aanwas onder spotters heeft een heel ander aanbod (games, internet) en zal onze hobby op een andere wijze invullen. Je wordt ouder Iwan!!

[11E]

Op de eerste vraag, ja dat vrees ik inderdaad ook. Ik probeer het nummers schrijven te vuur en te zwaard te verdedigen, maar helaas is het bijna vechten tegen de bierkaai. Als ik zie hoe vaak er hele topics met (middelmatige) foto's van een open dag hier gepost worden, maar geen enkel verslag, dan weet ik wel hoe laat het is.
Op de tweede vraag heb ik geen antwoord. Misschien wel, misschien niet. De tijd zal het leren.

Erwin

Ik ben blij dat er nog meer zijn die nummers schrijven De laatste Tiger meet op Kleine Brogel voor het eerst sinds lange tijd de ''pijp'' weer uit het vet en nummers schrijven. Over het veld lopend dacht dat ik de enige was die nog aan nummers schrijven deed... gelukkig kwam ik wat oude bekenden tegen en bleek dat ik niet de enige was die met een telescoop en een boekje.

[Flyboy]

Ik ben blij dat er nog meer zijn die nummers schrijven ....Over het veld lopend dacht dat ik de enige was die nog aan nummers schrijven deed.

Het nummertjes schrijven doe ik al heel lang niet meer, maar toen ik dit jaar met KeesvA naar Reims was en hij alle nummers schreef ging het bloed wel weer stromen. Nummers schrijven kan ook met alles wat je onderweg tegen komt (ook op rotondes, kasteeltuinen enz.) dat geeft weer voedeing aan het jagen (zie boven)

Ik ben bijna om, nu nog een pijp zien te vinden.

Marc

[Tom Tiger]

Tsja.... dan ook maar mijn 2 Eurocent in het zakje.

Een echte pure spotter die nummers bijhoudt ben ik niet. Ik vind het gewoon leuk om te fotograferen en voor mij begon alles ergens in 1993 of 1994 met de Open dagen van de Luchtmacht en een Zenit-E. Sindsdien ben ik gebleven Af en toe Schiphol, maar het meest open dagen. Daar komt het meest, dus de meeste kans op wat leuke fotos. Ik ben wel eens een veld op de bonnefooi afgeweest, resultaat het was nat en koud en kamera bleef in de tas, maar wel leuk

Maar ja.... echt veld jagen doe ik niet, hoewel ik nu genoeg tijd heb om dit te doen. Het nadeel is ik zit alleen in de buurt van Schiphol en de civiele luchtvaart hoewel leuk, boeit me niet zo als de militaire luchtvaart. Dus voor elk ander veld ben ik een paar uur onderweg en trek ik er maar een dag voor uit. Leeuwarden wil ik gewoon voor de lol weer eens heen anders weer eens een dagje kleine Brogel

Het is jammer dat het allemaal minder wordt, minder open dagen, minder spotters, aan de andere kant, ik plan alles en hoe minder mensen bij het hek hoe beter voor mij

Het enige wat ik wil is lekker schieten met de hoop dat er wat goeds uit komt.

De Tigermeet van een paar weken terug was dan ook perfect, natuurlijk koos ik de verkeerde dag.... donderdag met 700 anderen in mist gestaan..... maar veel leuke foto's, lekker kunnen praten met anderen die even gek zijn als ik en gewoon een leuke dag. Nogmaals dank aan de Organisatie van SG Volkel, prima gedaan!

[Airshow Action]

Ha Iwan (allen),
Ja ook mijn bijdrage in wederom weer een leuke start topic van je!, die veel lezers weer verleid tot een reply !!

Klopt helemaal het is allemaal een stuk minder geworden, maar.. tóch steeds nog leuk, ik starte in 1975 en was tot 1977 actief op Soesterberg
Laatste 25 jaar (pfft.. dat is toch ook weer een aardig tijdje..) is mijn focus de airshows en dan bij voorkeur (zoals bekend bij vele denk ik) het vliegende (actie spul) afgewisseld met wat airshow shoes/dress etc. fun pics.

En toch is elke airshow weer leuk, ofwel laten we die maar nemen bijvoorbeeld Axalp mijn 11x keer was het 2 weken terug... maar ook nu weer een leuke ervaring, het klimmen (iets minder ) maar het avontuur, het ontmoeten van mensen dat geeft je toch een leuke 'onstpanning' want daar doen we (zéker het laatste) het toch ook voor..!!??

Internet (digitale fotografie) heeft uiteraard ook een flinke bijdrage gegeven tot verandering voor velen, ik starte in '97 met die website van mij en heb daar veel fun van (ondanks dat het veel werk is..)
Het blijkt maar weer ook uit dit forum (dit topic..) dat iedereen zijn hobby op een andere manier nog steeds positief beleefd/deelt
Ik weet nog wel de 'PTT dag' op SSB dan vlogen ze niet.. maar iedereen was wel op de spottersplek "om bij te praten".. of hun Z/W foto resultaat zélf ontwikkeld en afgedrukt te laten zien, nu zijn we actief op de fora's zoals deze.

Ik heb nog wel een spannende plek (althans dat vind ik.) waar ik weer de zelfde adrenaline heb als in de jaren '70.... Wales low-fly zone.. (jou/jullie wel bekend..) want dat is een zelfde gevoel..
Ofwel bij je auto staan/komen na een dag 'niets' en een F-15 door de loop, vergelijkbaar op je fiets na een dag 'niets' op SSB bij Zeist en een F-111 in de landing op SSB...

Waar ik eigenlijk nog wel benieuwd naar ben (sorry off-topic) is wat doet iedereen met zijn foto's van hedendag ??, velen delen hun 'foto buit' op de fora's of hebben een website (ook ik ben zeker benieuwd wat jij er mee doet) maar dit is een suggestie voor een nieuw topic voor komende low-season maanden

groetjes

Peter Steehouwer
http://www.steehouwer.com

[planespotters.nl]

Maar voor mensen met een reguliere baan en doorsnee gezinsleven wordt de drempel wel erg hoog om even onvoorbereid een dagje kerosine te gaan snuiven.

Ik verwacht dan ook dat het aantal hobbyisten snel (verder) zal afnemen, en dat alleen een klein groepje die-hards zal overblijven. De meesten zullen vervallen tot dagjesmensen, of zelfs helemaal vervreemden van onze geliefde hobby. Dat is mijn prognose. Wie deelt mijn mening, of overtuigt me dat ik een zwartkijker ben ?

Volkomen eens met je stelling Iwan. Voor mensen zoals ik (een scholier met een niet te ruim budget) is een hotelletje en de hoge brandstof kosten vaak al een grote drempel om te gaan spotten.
Dan moet je ook nog eens vervoer hebben en de dagen dat iemand anders kan moet jij ook maar eens kunnen je bent immers afhankelijk van het vervoer want met het OV naar een veld zoals Ramstein,Wittmund,Spangdahlem etc. gaat niet 1,2,3 lukken.

Met vriendelijke groet,
Sander

[Arjan]

De spottersverenigingen moeten dit ook merken zou ik zo denken? Lopen de leden aantal terug...en over wat voor verhoudingen praat je dan? Scramble is ook ooit overgestapt naar Engels om zich beter te kunnen profileren, maar ook om een teruglopende ledenaantal weer terug te kunnen brengen.......als ik mij niet vergis?

[mailman]

Een aantal berichten terug wordt er gesproken over het verschil tussen nummers schrijven en fotograferen, en toen moest ik ineens aan het volgende denken:

Inderdaad denk ik ook dat er steeds meer mensen zijn overgestapt van nummers naar foto's. Ik heb vaak het gevoel dat ik één van de weinigen ben die zonder camera, slechts gewapend met kijker en pen en papier, erop uit gaat. Maar misschien is dat juist wel wat ervoor zorgt dat ik het gevoel heb dat er toch nog redelijk wat te halen valt. Als voorbeeld noem ik dan de Colombiaanse heli een tijd geleden in de haven van Rotterdam; op grote afstand en gedeeltelijk door een doek bedekt, een drama voor de fotograaf. Ik kan me voorstellen dat veel fotografen dan thuis blijven, terwijl de nummerspotter na het lezen van zo'n bericht op het messageboard in de auto springt en met een hartslag van 200 naar Rotterdam rijdt...

Of Volkel bijvoorbeeld; met z'n stuk of 8 vliegende kisten op een dag niet echt iets waar je als fotograaf de hele dag aan de baan gaat staan. Maar als je, zoals ik, nog 1 F16 moest (ik had 'm eindelijk tijdens de NTM) was het toch telkens weer spannend als er kisten aan kwamen rijden of kwamen landen.

Denk ik het maar, of kan de overstap van nummers naar foto's ook een bijdrage hebben geleverd aan het feit dat er een gevoel ontstaan is dat er veel minder te beleven is? (Los van het feit dat er minder kisten en vliegbewegingen zijn tegenwoordig.)

Groeten,

Arjan

[DJMikey]

T.a.v. nummers vs. foto´s. Vroeger vanuit Veghel op de fiets naar Volkel of met de bus, trein en bus naar Soesterberg. Ik zat toen meer op de nummers dan op de fotografie. De reden was simpelweg dat ik geen camera en lenzen kon veroorloven toen ik pakweg 15 jaar oud was. Vandaag de dag - 24 jaar later - lukt dat wel en kom ik eigenlijk dichter bij de kern van mijn hobby dan vroeger. Niet alleen kijken en nummers schrijven, maar vooral het fotograferen. En inderdaad, als een bijzondere kist er niet fotografeerbaar bij staat, rijd ik niet naar de Rotterdamse haven om de staart van een heli te zien. Ik maak wel een afweging tussen benzinekosten en de mogelijkheid voor een foto.

Over het voortbestaan van de hobby. Zo lang er vliegtuigen vliegen zal onze hobby blijven bestaan, daar ben ik wel van overtuigd. De mate waarin de hobby uitgeoefend kan worden zal inderdaad wel wijzigen omdat - neem de militaire luchtvaart - er tegenwoordig nu eenmaal minder te beleven is in je achtertuin. Je hoeft natuurlijk niet in je achtertuin te blijven, maar inderdaad een reguliere baan en gezinsleven hebben invloed. Los van het feit dat ik mijn zoontje niet steeds enkele dagen wil missen, vind ik dat ik het niet steeds meer kan maken om meerdere keren per jaar enkele dagen weg te zijn om te spotten. Het aantal vrije dagen per jaar is maar een bepaalde hoeveelheid en die gaan nu ook naar het gezinsleven. Prioriteiten veranderen. In plaats van vaker één of twee dagen te besteden aan een veld in Duitsland, Belgie of Frankrijk probeer ik nu die dagen te bundelen tot één trip van meerdere dagen in bv. Frankrijk, Spanje of zo. Natuurlijk wel naast basisbezoeken, de bekende airshows en incidentele oefeningen zoals de NTM, FWIT of Frisian Flag.

Tijden veranderen, maar de hobby blijft wel bestaan.

[Wildpicture]

Leuk topic. Brengt de nostalgie weer terug. Onlangs op Volkel geweest voor de spottersdag van de Tigermeet. Hartstikke leuk. De laatste keer op een spottersdag was toevallig ook Volkel, dat was rond 1980 toen er Griekse Starfighters op bezoek waren. Nu op Volkel vooral wat oudere mannen met buikje. Wel ontzettend geestig om die rond zien te rennen om badges te kopen.

Mijn spotten begon ergens rond 1977. Was toen tiener en wilde uiteraard jachtvlieger worden. Kwam uiteindelijk ook door alle selecties en werd aangenomen. Tijdens de opleiding helaas een bril nodig en moest voortijdig stoppen. Toen een hele tijd niet meer gespot....

De eerste Open Dag was die op Gilze waar toen de rood-wit-blauwe F16 op bezoek was. Ik woonde toen in Noord-Limburg en was omgeven door de militaire vliegbases. De jets vlogen continu om ons huis, en ik stormde telkens naar buiten om te zien welke het waren. Op woensdagmiddag vaak op de fiets naar Laarbruch (over de levensgevaarlijk Bailey burg in Well) om daar de Buccaneers en Jaguars te zien (en vaak Hunters en Canberras). Geweldig om daar te staan en ineens de sirenes te horen loeien, waarna de basis door een hele zooi jets van een andere basis "aangevallen" werd.

Je wist vrijwel nooit van te voren wat er zou komen aan visitors. Stond je daar in de sneeuw bij flinke vorst te koukleumen, landden er ineens een paar Noorse F5's. Herinner me ook nog twee Franse F1's, waarvan de eerste zijn remchute afgooide die vervolgens door de tweede in de motor gezogen werd.

Tja, die tijd met fiets en tienertoer in de zomervakantie had toch wel zijn charmes. De hele vakantie werken voor een 80-200 zoomlens. Niet te vergelijken met de apparatuur nu.

O ja, en toen natuurlijk na een dag spotten alle nummers op de achterkant van een girokaart schrijven en 1 gulden overmaken naar Scramble. Kwam je weer bij de "credits".

[ehusmann]

Even een klein intermezzo. Niet alleen onze hobby is aan sterke verandering onderhevig, blijkbaar de football hooligan hobby ook.

Erwin

[nilsko]

Ik heb verder weinig toe te voegen aan de observaties die ik gelezen heb in dit topic. Wel is het goed om op te merken dat ondanks het feit dat de kwantiteit en diversiteit aan typen en wellicht minder is geworden, ik wel zie dat de kwaliteit en diversiteit in met name foto's is toegenomen. Ik kan me niet herinneren dat ik eind jaren '80 in een Scramble (of andere periodieken) reportages zag van de laagvlieggebieden in Wales, Chinooks in GLV 5 of Zwitsers op de Axalp.

Dus blijkbaar zijn we er als community wel in geslaagd de inhoud van onze hobby te verbreden! En dat is een positieve ontwikkeling. Wat dat betreft is de koek nog niet op. Zo wordt er de mogelijkheid geboden om achterin een Skyvan air-to-air platen te maken (al ben ik er nog niet helemaal achter in hoeverre dat niet enkel for the "happy-few" is. ) of op velden 's nachts platen te maken. Dat laatste is ook wel interessant. Ik zie nu meer dan ooit dat luchtmachten ons de mogelijkheid bieden bezoeken te maken en, het is al eerder gemeld, de houding t.o.v. mensen langs het hek door autoriteiten is ook positief veranderd. Niet in het minst door de positieve inzet van de verschillende spotting groups.

Al met al prima ontwikkelingen die deze hobby nog zeker interessant maken.

[aviodromefriend]

Even een klein intermezzo. Niet alleen onze hobby is aan sterke verandering onderhevig, blijkbaar de football hooligan hobby ook.

Erwin

Nou, zo lang als er nog een paar honderd mensen rommel komen trappen als de bus met het tweede van Excelsior thuis komt van een uitje in Eindhoven....

[Hurricane]

Of Volkel bijvoorbeeld; met z'n stuk of 8 vliegende kisten op een dag niet echt iets waar je als fotograaf de hele dag aan de baan gaat staan. Maar als je, zoals ik, nog 1 F16 moest (ik had 'm eindelijk tijdens de NTM) was het toch telkens weer spannend als er kisten aan kwamen rijden of kwamen landen.

Denk ik het maar, of kan de overstap van nummers naar foto's ook een bijdrage hebben geleverd aan het feit dat er een gevoel ontstaan is dat er veel minder te beleven is? (Los van het feit dat er minder kisten en vliegbewegingen zijn tegenwoordig.)

Goed punt, alleen lastig in te vullen want iedereen heeft hierin andere persoonlijke overwegingen.

Wat wel iets is wat kan meespelen is de algemene indruk (ivm 2e punt) want 8 foto's van een F-16 (of elk andere kist) hebben een andere indruk dan 8 nummers van een F-16. Zeker als de foto's van standaard kisten zijn lijken ze allemaal op elkaar maar kan je als fotograaf wel weer de uitdaging aangaan om elke foto catchy te maken (zo doe ik het in elk geval; maar das persoonlijke overweging)