DISCUSSIE MIL: Hoe lang blijft onze hobby nog bestaan ?

[Coati]

Aantallen zijn (in dit deel van de wereld) afegenomen, maar diversiteit van wat er te zien is, is alleen toegenomen. Sinds begin jaren 90 een heel oostblok. Leuk dat er in de jaren 80 zoveel kisten in het oostblok stonden, maar die kon je toch niet zien! Nu kan je er tenimste heen en zo nu en dan zien we iets onze kant op komen. Oefeningen met Israeliers of kisten uit India? Was ondenkdaar 20 jaar geleden.

En op hoeveel plekken was het uberhaupt niet toegestaan om te kijken, laat staan te fotograferen! Zwitserland: verboden tot eind jaren 80? Belgie: Bierset kon je zo opgepakt worden. Frankrijk gaf gezeik, Italie etc etc. Zweden tijden lang problematisch.

Ik moet zeggen dat ik dat pas killend voor de hobby vind, dat je continue gedonder kreeg als je ergens ging kijken. Nu kan je tenminste normaal blijven staan bij een hoop velden.

Weten jullie de open dag op Twenthe nog, in 1991? Commentaar van iedereen was dat het een "slechte" open dag was. Kijk maar eens in de lijst wat er allemaal stond. Maar toen werd de neus ook opgehaald voor de Buccaneer, Jaguar, T-33 etc. Punt is, het was allemaal Navo spul en dus "gewoon". Hadden er twee MiG-21s gestaan uit Polen, dan was het waarschijnlijk de beste open dag ooit geweest.

Dus kwantiteit is minder: absoluut. Kwaliteit en diversiteit is wellicht hoger (door de komst van destijds onbereikbare toestellen en landen). Bovendien worden er nog steeds in West-Europa nieuwe toestellen gekocht. in de UK is aardig wat te halen als je daar 20 jaar niet meer geweest bent. Is het erg dat dingen veranderen? Nee, het is een feit en het is wat je er zelf van maakt. Een dagje genieten op een open dag met 40 kisten kan net zo goed als op een open dag met 100 kisten m.i.

Joost

[evhest]

De toegenomen variëteit is wel een goed punt. Vorig jaar stond ik op Dijon toch aardig te genieten van de Saoedi's en laatst ook op Kecskemet van de Israelis. Daar hoefde je jaren geleden toch niet mee aan te komen, los van een verdwaalde Saoedische Tornado op Fairford.

Dat zijn dus de krenten in de pap, maar wat voor mij roet in het eten gooit, is het feit dat het weinig zin heeft om ergens nog 'zomaar' te gaan kijken. De tijd dat er nog onverwacht Canadese Hornets (ik noem maar een zijstraat) opdoken op Volkel, ligt ver achter ons. De hobby is daarmee minder spannend. Misschien is het ook minder spannend omdat je nu zelfs op Nancy of Bierset ongestoord kunt staan.

Daar komt voor mij persoonlijk helaas nog het gevoel 'alles-al-een-keer-gezien-te-hebben' bij. Onzin natuurlijk - want er valt nog genoeg te zien - maar dat gevoel is er nu eenmaal.

Groet!

[pjotrtje]

In ieder geval mis ik Eindhoven en mijn thuisveld De Kooy in dit rijtje.

Als je binnen 500 km van Utrecht een beetje aardig militair vliegveld zoekt.....

Nee hoor, goed lezen.... Melsbroek, Bierset, Bentlage, Koksijde en Keulen-Bonn staan er bewust ook niet tussen...

Ah, zo ken ik er nog wel een paar. Ik vind dat de kwaliteit èn kwantiteit erg achteruit gegaan is. Want het dichtstbijzinde militaire veld met operationele NF-5'en zit hier 2.500 km vandaan en dat is nou eenmaal MIJN referentiekader voor 'leuke kisten'
Maar zonder dollen: diversiteit zal internationaal gezien afnemen. Door de steeds capabelere toestellen hebben luchtmachten er voor dezelfde missie minder van nodig, en is er dus sprake van een krimpende markt. Minder aantallen, minder mogelijkheden voor diverse fabrikanten om zich op dezelfde markt te storten. Poolse en Portugese F-16's in plaats van MiG-21's en A-7P's. Italiaanse EF2000's in plaats van F-104S'en. Over een tijdje allemaal F-16's, EF2000's, F-35's, Gripens. Maar de hamvraag: so what? Er zullen altijd liefhebbers zijn! En één daarvan ben ik. Niet meer elke zomervakantiedag op de fiets naar Soesterberg, maar gelukkig zit ik nu de situatie dat ik andere prioriteiten heb, en geniet ik van een dagje Tiger Meet (F-16's overal) al was het alleen maar omdat het geluid "instant vakantie" betekent... En ben ik maanden vantevoren al nerveus als ik een spottersvakantie met mijn vrouw en zoon aan het voorbereiden ben. Want ook al heb ik al veel gezien, gewoon op een nieuw veld staan is leuk (al heb je al die F-16's daar al gezien toen ze nog op Hahn, Ramstein, Spang of Torrejon stonden)!

[Coati]

Dat is wel een punt natuurlijk, gewoon even een dagje Volkel is vandaag de dag echt een tijdsverspilling, terwijl er vroegah toch kans was op leuk bezoek. Nou heb ik mij regelmatig ook stierlijk verveeld als er niets te doen was, maar als er dan wat kwam opdagen was het leuk en spannend.

Wat de boel ook een beetje verpest heeft is de informatievoorziening. Als je op Volkel zou staan en er komen CAF CF-188s opdagen, dan is dat superleuk, maar als je ze als verwacht door infovoorzieningen, dan is de spanning eraf en het gevaar levensgroot dat je er nog van zit te balen ok als ze een uurtje later zouden komen of dat het er 2 ipv 4 zijn.

Het is allemaal een stuk efficienter geworden, maar daarmee is de lol er ook wel iets sneller af. Het begon met de pasjeslijn, toen messageboard en nu wordt al maanden van tevoren aagekondigd dat die en die kisten daar en daar zullen zijn voor oefening x of open dag y.

Eigenlijk lijkt het net de echte wereld, de hobby is globalistischer geworden en wordt steeds meer geautomatiseerd.

Leuk als je niets wilt missen, maar zonde als je verrast wilt worden. Wat al een stap in de goede richting is, is niet meer naar de lijst met deelnemers te kijken voor je naar een open dag gaat. Of wat meer tijd uit te trekken en eens twee of drie dagen op Ramstein vertoeven zonder iedere 3 seconden op SBS te kijken of naar de scanner te luisteren. Gewoon zitten en wachten, net als vroeger. In de avond biertje erbij en relaxen maar. En vooral niets verwachten van tevoren. Naar mijn idee het recept om jezelf eens te verrassen.

En vergeet ook niet: voor onze "generatie" zijn we ook steeds verder en verder gegaan. Als je al die verslagen leest in de meest exotische oorden, tsja, dan is het niet gek dat je in Duitsland nog opgewonden raakt van een Tornado, die je al 25 jaar ziet rondvliegen.

dus mijn tip: wat minder voorbereiden en minder info uitzoeken, zelf een leuk doel uitzoeken en dan gewoon genieten van wat je WEL ziet.

[Hurricane]

En vergeet ook niet: voor onze "generatie" zijn we ook steeds verder en verder gegaan. Als je al die verslagen leest in de meest exotische oorden, tsja, dan is het niet gek dat je in Duitsland nog opgewonden raakt van een Tornado, die je al 25 jaar ziet rondvliegen.

Weet niet precies welke jaartelling je aan deze generatie hangt maar de kisten zoals de genoemde Tornado worden ook snel geschiedenis (zeker nu er in Duitsland ineens 100 verdwijnen en er 80 overblijven) en deze gaan de goede ouwe tijd in als je ze begint te missen

Bepaalde dingen blijven echter tijdloos (wat mij dan als eerste te binnen schiet is bijvoorbeeld een Franse Mirage IV die op KB nog even een low pass maakt en dan net even door M1 knalt, dat soort dingen ga je pas waarderen na verloop van tijd )

[Arjan]

En tja, om eerlijk te zijn. Onze luchtmacht is heden meer gevarieerd dan bijvoorbeeld in 1990;

Toen hadden wij bijvoorbeel 8 types vliegen ;
PC-7
Bo-105
Al-III
Lynx
P-3C
Fokker 27
NF-5
F-16

Nu in 2010 hebben wij 12 Types....goed de Fokker 50 gaat eruit, of is dat zelfs al en de Lynx zal ook snel volgen...;
PC-7
F-16
Cougar
AH-64
CH-47
Fokker 50
C-130
KDC-10
Gulfstream
AB-412
NH-90
Lynx


Alleen hadden wij van alles meer..........., blijft schrijnend. Zeker als je naar de inkrimping van de luchtmachten om ons heen kijkt. Valt mij nog steeds op trouwens dat Spanje nog steeds zo een grote luchtmacht heeft!

Werd er door Hurricane, terecht, op gewezen dat wij nu ook nog steeds met Al-III vliegen. De Fokker 50 uit dienst is en de Lynx en AB-412 ook spoedig het toneel verlaten. Ja is wel zo, maar nu zie je nog ze nog. In 1990 nam het aantal vliegende F-5'en ook al flink af! Anders zou het 7 om 9 zijn. Nog steeds een vooruitgang. En straks komt er een overgangsperiode bij naar een nieuwe fighter (als ie er ooit nog komt, maar daar is een andere discussie).

Ben het er mee eens dat de hobby alleen maar meer gaat vergrijzen, maar ik denk dat het voorbeeld van computerspelletjes en andere technologie daar misschien toch wel meer mee te maken heeft. Ik merk al sinds 1990 dat er steeds minder jongeren langs het hek gaan staan.

Maar ik kies mijn dagen langs het hek zorgvuldig nu. Ik heb niet zoveel dagen omdat te doen. Dus kies sneller voor een veld in het buitenland. Vermaak mij prima op Laage, Ramstein of St Dizier. Ik heb er nu ook de mogelijkheden toe. Maar zelfs als het allemaal drukker zou zijn op Nederlandse velden dan zou ik toch nog steeds liever een dag buitenland pakken dan op Volkel gaan wachten op 2 F-111's of 2 Belgische Mirage 5's die misschien zouden langs komen.

[Gietje]

Valkenburg? Het dichtstbijzijnde vliegveld voor een jongen/puber uit de omgeving Leiden is nu Schiphol, en dat fiets je niet "even".

Ik woon zelf ook in de buurt van Leiden, en dan is Schiphol nog wel te fietsen, duurt minder dan anderhalf uur als je even doortrapt.
Ik kan me nog herinneren dat er bij ons altijd Orions overkwamen van Valkenburg, maar toen was ik nog geen spotter (helaas). Het dichtstbijzijnde militaire veld is voor mij nu Gilze denk ik, en daar ga je niet zo 1-2-3 naartoe. Ik heb nu voor de komende 4 jaar een Studenten OV-chipkaart, dus dat zal het spotten er wel makkelijker op maken. Ik ben er vorige week mee naar Volkel geweest (Tiger Meet), maar dat duurde ook al gauw 3 uur. Het is helaas een tijdelijke oplossing. Behalve een verdwaalde Chinook, Cougar of PC-7, dingen die misschien 1x per maand overvliegen, zie ik inderdaag weinig miliaire kisten in de buurt.

[Robert]

Met het thuisvoordeel is het inmiddels al weer bijna 2 jaar gedaan alhoewel het leuke er reeds al lang van af was, maar dit terzijde. Wat ik tegenwoordig doe is gemiddeld 3 keer per jaar lekker een weekendje Ramstein pakken (met 's avonds lekker eten en een biertje in Landstuhl), een aantal open dagen links of rechts en sporadisch een operationeel dagje kijken hier of daar in de vakantie (al dan niet met gezin) en dan houd het echt wel op helaas. Ik denk ook dat behalve dat steeds meer velden sluiten ook andere dingen gaan mee tellen (althans voor mij). Nee als ik erop uit ben vermaak ik me goed.

[FISHER01]

zo lang er nog militair spul rondvliegt, blijf ik in ieder geval spotter. ook al moet ik de halve wereld rond

[Stefan]

Soms wist je van gekkigheid niet waar je naartoe zou gaan, zoveel aanbod was er voor de liefhebber.

Heb dat gevoel nog steeds. Kan zo 50 landen opnoemen waar ik nog een keer naartoe wil.

Op Volkel, bij de Tiger Meet, nog een paar nieuwe Duitse Tornado´s gescoord. Leuk!
Maandag voor het eerst in mijn leven naar Decimomannu. Leuk!

Groeten,
Stefan

[Boudewijn van Oirschot]

Ik denk dat de hobby wel voort zal bestaan, maar door minder mensen beoefend zal worden (en dan heb ik het over mil spotten). Tekenend waren de wachtrijen bij de NTM: de poortjes waren in leeftijdscategorieen verdeeld en het werd akelig duidelijk hoe weinig jonge aanwas er is. Daarmee zijn we een vergrijzend gezelschap dat heel langzaam uitsterft...

Ik denk dat de leeftijd wel mee valt hoor, de NTM valt op schooldagen.. niet iedereen kan of mag spijbelen om dit soort vliegfeestjes bij te wonen.

[Iwan Bogels]

Heren, heren.......wat een heerlijke discussie !

Ik zie ontzettend veel goede punten voorbij komen en zit met een brede glimlach achter mijn beeldscherm. Graag wil ik reageren op een paar quotes van anderen, en dat probeer ik in één zinnig verhaal te gieten. Maar eerst even de quotes:

Zelf ben ik begonnen met spotten tijdens (of beter gezegd: door) de TAM ' 84 op Gilze-Rijen. Dat was nu precies zo'n oefening waarvan je nu zou willen dat ze weer terug zouden komen. En als ik zo eens terugkijk in mijn boekje waren er dagen waarop een dagje tienertoer + fietsen naar Wildenrath en Brüggen meer kisten opleverde dan de gemiddelde open dag tegenwoordig...

Bij mij is het allemaal veel minder geworden, eigenlijk nog maar het bezoeken van een aantal airshows(die straks ook een jaar wordt overgeslagen bij de KLu). Bij mij heeft het ook te maken met mijn persoonlijke situatie. Verhuizen, samenwonen, ander werk, een kindje, een hond, noem maar op. Er is dus voor mij veel minder tijd om de hobby uit te oefenen(daarbij ook nog eens andere hobby's).
Het fanatiek spotten is bij mij ook daardoor minder geworden. Maar ook het feit dat gewoon een dagje naar een veld "in de buurt" niet meer de moeite waard is, heeft daartoe bijgedragen

Ik denk dat de hobby wel voort zal bestaan, maar door minder mensen beoefend zal worden (en dan heb ik het over mil spotten). Tekenend waren de wachtrijen bij de NTM: de poortjes waren in leeftijdscategorieen verdeeld en het werd akelig duidelijk hoe weinig jonge aanwas er is. Daarmee zijn we een vergrijzend gezelschap dat heel langzaam uitsterft...

Veel huidige enthousiastelingen zijn opgegroeid "op fietsafstand van" een vliegbasis -of vliegveld. Daar hebben ze al op jonge leeftijd "the bug" te pakken gekregen. En ze hoefden er weinig voor te doen om hun "begeerte te voeden". En dan heb ik het nog niet eens over "de concurrentie" van computerspelletjes, internet en andere al dan niet multimediale bezigheden. Kortom, leuk dat de huidige al dan niet "(jong)volwassenen" met een redelijk gevulde beurs nu veel verder kunnen reizen dan vroeger, maar de hen opvolgende generatie gaat nu niet echt uit de verf komen...

Ben het er mee eens dat de hobby alleen maar meer gaat vergrijzen, maar ik denk dat het voorbeeld van computerspelletjes en andere technologie daar misschien toch wel meer mee te maken heeft. Ik merk al sinds 1990 dat er steeds minder jongeren langs het hek gaan staan.

Laat ik beginnen met mijn eigen referentiekader. Ik ben in 1981 als 13 jarig knulletje begonnen met de hobby. De eerste maanden was ik na schooltijd regelmatig langs het hek van mijn lokale vliegveldje Valkenburg te vinden, en daar stonden toen nog regelmatig vele leeftijdsgenootjes te kijken. Eigenlijk behoorde het gros van de groep tot de tieners, waarvan de meesten op de fiets naar het veld toe kwamen, en een enkeling met de brommert. Ik denk dat er maar een handje vol Valkenburgers was die over een eigen auto kon beschikken. In het begin van de jaren '80 was een dagje Wildenrath een echte trip, en iets waar je lang naar uit kon kijken. In de zomer was de Tienertour uitermate populair, en slechts een select groepje ging de sloot over om in Engeland naar Greenham Common of Mildenhall te gaan voor de airshows en het bezoek aan wat operationele velden.

Doordat er altijd wel een groepje mensen langs het hek stond bleef er nog wel eens een onwetende jonge voorbijganger hangen, en met een beetje geluk werd het een nieuwe recruut binnen de hobby. Maar de nieuwe aanwas werd vanaf de tweede helft van de jaren 80 langzaam vertraagd door de introductie van spelcomputers (tennissen op de TV met de Atari of Commodore 64, of spelen met de Donkey Kong in pocketformaat). Vanaf 1988 daalde de interesse van de jeugd in een steeds hoger tempo met de komst van nieuwe TV-zenders. Eerst Nederland 3 (ja lieve jongeren, tot in 1988 had Nederland maar twee TV-kanalen), en in oktober 1989 kwam ook het eerste commerciële TV-station in de lucht. Het "voor je plezier naar buiten moeten" kreeg vanaf dat moment meer dan geduchte concurrentie van de TV en spelcomputers.

Doordat er weinig jongelingen bij kwamen, en de bestaande groep steeds ouder werd, kwam er een punt waarop steeds meer jongeren de schooltijd achter zich lieten, een baan zochten en verkering kregen. Hierdoor nam het aantal liefhebbers langs het hek steeds verder af waardoor ook de aantrekkingskracht voor buitenstaanders steeds steeds lager werd. Er waren immers steeds minder mensen om gezellig bij te blijven hangen, of mensen die je wisten te verleiden tot verdieping in de luchtvaarthobby.

Het gat tussen de leken en de incrowd werd snel groter toen de moderne informatievoorziening zijn intrede deed. Het begon waarschijnlijk allemaal met de Pasjeslijn, een antwoordapparaat waarop iedere dag het laatste nieuws over komende bezoekers te horen was. Hierdoor gingen we met z'n allen steeds gerichter naar de velden en bleven er nóg minder mensen bij het hek hangen. Midden jaren 90 ontstond het Scramble BBS met de fameuze BlueWave berichten, kort daarna gevolgd door email en internet. Dat was zo ongeveer de doodsteek voor het op de bonnefooi naar een veld toe gaan, en het definitieve en onoverbrugbare gat tussen hobbyisten en buitenstaanders was geslagen.

Op dit moment wordt de gemiddelde leeftijd van de militaire luchtvaart hobbyist ieder jaar ongeveer een jaartje hoger, want aan de onderkant is nagenoeg geen nieuwe aanwas meer. De grote groep hobbyisten die begin jaren 90 bestond kalft langzaam maar zeker af. Een flink aantal gepassioneerde hobbyisten uit de jaren 80 "zakt af" naar de status van gelegenheidshobbyist, tot luchtvaart liefhebber of zelfs tot toerist van het kaliber "één-keer-in-het-jaar-naar-de-KLu-open-dag". Jongeren die de route in tegengestelde richting nemen zijn een zeldzaamheid. Qua aantallen worden we dus een uitstervend ras, al zal de status van dodo nog wel een paar decennia op zich laten wachten.

Aantallen zijn (in dit deel van de wereld) afegenomen, maar diversiteit van wat er te zien is, is alleen toegenomen. Sinds begin jaren 90 een heel oostblok. Leuk dat er in de jaren 80 zoveel kisten in het oostblok stonden, maar die kon je toch niet zien! Nu kan je er tenimste heen en zo nu en dan zien we iets onze kant op komen. Oefeningen met Israeliers of kisten uit India? Was ondenkdaar 20 jaar geleden.

De toegenomen variëteit is wel een goed punt. Vorig jaar stond ik op Dijon toch aardig te genieten van de Saoedi's en laatst ook op Kecskemet van de Israelis. Daar hoefde je jaren geleden toch niet mee aan te komen, los van een verdwaalde Saoedische Tornado op Fairford.

Als je de twee bovenstaande quotes zo leest zou je bijna denken dat het vroeger minder was dan nu, maar dat wil ik bestrijden. Het hoogtepunt van de variëteit ligt waarschijnlijk ergens tussen 1990 en 1995, toen de poorten naar het Oostblok open gingen en het westen nog op de sterkte van de koude oorlog opereerde. Maar die tijden liggen al 15 jaar achter ons! Na het einde van de koude oorlog werden de westerse types uit de jaren 70 in rap tempo wegbezuinigd of bijna universeel vervangen door F-16's, Tornado's en Mirage 2000's. Maar ook in het Oostblok ontstond een andere situatie en werden de luchtmachten bijna gedecimeerd. Veel leuke types zijn daar in rap tempo bijna helemaal uitgestorven, zoals de MiG-21, An-12, MiG-23 en Su-25, en westerse types zoals de F-16, C-130 en de Gripen deden er hun intrede in veel kleinere aantallen.

Suggesties dat er nu veel meer exoten in de buurt te vinden zijn lijkt een tegenargument, maar is dat ook zo ? Ja, er waren recentelijk Saoedi's op Dijon en Israeli's op Kecskemet. Maar is dat nieuw ? Nee, zeker niet ! Zo kreeg ik in de jaren 80 van een Valkenburg spotter al foto's te zien van Russiche MiG-23's op Reims (...) en bekeek ik in 1987 al een video van een deployment van Russische MiG-29 op een Fins veld. Er waren dus wel degelijk leuke dingen te zien in de brede regio, maar we wisten er niets vanaf. Dat gebrek aan informatie is iets van alle tijden, want wie wist er iets van Israelische CH-53's in Roemenie dit jaar en van Chinese Su-27 Flankers en MiG-29 Fulcrums in Turkije enkele weken geleden ?

Vergeet ook niet dat de mogelijkheden om verder te reizen gigantisch is verbeterd en goedkoop is geworden. In mijn begindagen was het ondenkbaar om voor een paar tientjes een vliegtuig te pakken naar de UK, Zwitserland of Italië, dat kan nu wel. Dus een nieuwe generatie moet vliegtuigen van wat verder halen, maar heeft ook de mogelijkheden. Kijk maar waarom busreizen vrijwel niet meer bestaan, bijna iedereen heeft eigen mogelijkheden om ergens te komen.

Nee, er blijven nog steeds classic types vliegen maar je moet er meer naar gaan zoeken. De toegankelijkheid blijft in veel gevallen gewaarborgd en via het internet kan je bijna alles in detail voorbereiden (via google earth kan je je plek letterlijk uitstippelen en dan de chase en hunt voor de movements en lokale condities), de eerder genoemde spottersdagen komen ook steeds meer naar voren. Verder stimuleerd dit juist weer tot nieuwe trips naar voorheen ondenkbare landen.

Er zullen altijd liefhebbers zijn! En één daarvan ben ik. Niet meer elke zomervakantiedag op de fiets naar Soesterberg, maar gelukkig zit ik nu de situatie dat ik andere prioriteiten heb, en geniet ik van een dagje Tiger Meet (F-16's overal) al was het alleen maar omdat het geluid "instant vakantie" betekent... En ben ik maanden vantevoren al nerveus als ik een spottersvakantie met mijn vrouw en zoon aan het voorbereiden ben. Want ook al heb ik al veel gezien, gewoon op een nieuw veld staan is leuk (al heb je al die F-16's daar al gezien toen ze nog op Hahn, Ramstein, Spang of Torrejon stonden)!

Kan zo 50 landen opnoemen waar ik nog een keer naartoe wil.

Voor veel gepassioneerde hobbyisten is de speeltuin zo groot als de aardbol. Met een goede baan kunnen we het ons veroorloven om op trip naar Japan te gaan, een oefening in Brazilië bij te wonen of basisbezoeken in de States aan te vragen. En ook om even op en neer naar Marseille of Athene te vliegen om lokale open dagen te bezoeken is voor velen tegenwoordig de gewoonste zaak van de wereld. Maar ja, we moeten wel, want na 10, 20 of in mijn geval bijna 30 jaar heb je nieuwe uitnodigingen nodig om de hobby spannend te houden. Nu gaat dat nog goed, maar hoe gaat het straks als heel Europa op z'n militaire luchtvloten aan het bezuinigen is ?

De huidige harde kern binnen de hobby wordt langzaam kleiner en de jaarlijkse aanwas is op één hand te tellen. We worden nog net geen zeldzame verschijning, maar de status van bedreigde soort zit er wel aan te komen. Met steeds minder beoefenaars en een steeds groter territorium krijgen we de komende jaren nog best een paar mooie kansen, en kunnen de volhouders nog wel even genieten van deze mooie hobby. Maar wat dan ?

Het schrijven van deze tekst zet me nog wat verder aan het denken. Ik heb het idee dat de digitale fotografie voor velen een flinke impuls in de hobby is geweest. Heb ik het goed als ik concludeer dat er binnen de hobby langzaam een verschuiving plaatsvindt van nummers naar foto's ? En is het dan zo dat de digitale boom binnenkort uitgewerkt raakt en het aantal beoefenaars van onze geliefde hobby weer verder terug loopt ?

Ik ben heel benieuwd naar de komende reacties.

Groetjes,
Iwan

[ehusmann]

Het schrijven van deze tekst zet me nog wat verder aan het denken. Ik heb het idee dat de digitale fotografie voor velen een flinke impuls in de hobby is geweest. Heb ik het goed als ik concludeer dat er binnen de hobby langzaam een verschuiving plaatsvindt van nummers naar foto's ? En is het dan zo dat de digitale boom binnenkort uitgewerkt raakt en het aantal beoefenaars van onze geliefde hobby weer verder terug loopt ?

Op de eerste vraag, ja dat vrees ik inderdaad ook. Ik probeer het nummers schrijven te vuur en te zwaard te verdedigen, maar helaas is het bijna vechten tegen de bierkaai. Als ik zie hoe vaak er hele topics met (middelmatige) foto's van een open dag hier gepost worden, maar geen enkel verslag, dan weet ik wel hoe laat het is.
Op de tweede vraag heb ik geen antwoord. Misschien wel, misschien niet. De tijd zal het leren.

Erwin

[jheijna]

Voor mij nog heel lang. (Als de Telegraaf gelijk heeft ). Ik ben deze hobby vorig jaar begonnen toen ik mijn eerste UAV zag over komen. Sindsdien ben ik helemaal gek van UAVs, en ik las vorige maand nog in de Telegraaf dat er de komende decennia er nog veel meer bijkomen. Het gerucht gaat zelfs in Nederland. Ik zal deze hobby
dus nog heel lang beoefenen.

[Hurricane]

Dat gebrek aan informatie is iets van alle tijden, want wie wist er iets van Israelische CH-53's in Roemenie dit jaar en van Chinese Su-27 Flankers en MiG-29 Fulcrums in Turkije enkele weken geleden ?

Goed punt maar hier komt (buitenland) politiek ten sprake en de gevoeligheid van respectievelijk Israel en China op defensie gebied zorgen voor een goede mediastilte. Israel is tricky vanwege het EU-lidmaatschap van Roemenië vs de blijvende controversie van de IDF & China en Turkije is geen gelukkige combinaitie vanwege de sneer die word gegeven naar de VS (die juist extra terrein probeerd te winnen op Turks grondgebied / van hier uit verder het M-O in en wellicht nog belangrijker; de grootste bedreiging van de USA krijgt hier een first-hand experience in state of the art equipment van Amerikaanse makelij dus dat ligt gevoelig.

De huidige harde kern binnen de hobby wordt langzaam kleiner en de jaarlijkse aanwas is op één hand te tellen. We worden nog net geen zeldzame verschijning, maar de status van bedreigde soort zit er wel aan te komen. Met steeds minder beoefenaars en een steeds groter territorium krijgen we de komende jaren nog best een paar mooie kansen, en kunnen de volhouders nog wel even genieten van deze mooie hobby. Maar wat dan ?

Wil ik bij deze alvast mijn plek in het reservaat aanvragen (het is idd zoals je zelf al aangeeft; de aanhouder trekt aan het langste eind ondanks dat er steeds meer obstakels komen)

Heb ik het goed als ik concludeer dat er binnen de hobby langzaam een verschuiving plaatsvindt van nummers naar foto's ? En is het dan zo dat de digitale boom binnenkort uitgewerkt raakt en het aantal beoefenaars van onze geliefde hobby weer verder terug loopt ?

(vanuit mijn visie gezien als foto-persoon, altijd al geweest, bekeken) De betekenis van een opgeschreven nummer is voor de intimie van betekenis terwijl je met een foto iets blijvends in handen hebt en je tig jaar later hier nog eens naar kan terugkijken; visualisatie werkt beter met een foto ipv een nummertje & als je het goed doet heb je op een foto de nummers en sqn's in 1-klap-er-bij