Hoe ga je er mee om?

[ILSlover]

Even een vraagje richting piloten en luchtverkeersleiders onder ons: Ik heb dan een stream van gisterochtend gehoord van na het ongeluk. Een van de luchtverkeersleiders zegt op een moment "we lost an aircraft". Aan de piloot te horen was hij onder de indruk, maar ja wie zou dat niet zijn.

De vraag: Hoe gaan jullie hier mee om? Vertellen julie dit soort dingen ook richting crewmembers en passagiers? Wanneer vertel je piloten dat er een toestel gecrashd is? Zijn hier vastgestelde regels voor? Worden betrokken vkl begeleid?

Ik weet een hoop vragen, maar door het hele verhaal van gister leefde die vraag weer ineens bij me op.

[Key]

Hoi Daniël,

Wanneer vertel je piloten dat er een toestel gecrashd is? Zijn hier vastgestelde regels voor? Worden betrokken vkl begeleid?

1. De operatie gaat voor, in het kader van de veiligheid (en efficiency, maar als die zwaar verstoord wordt is dat ook een veiligheidsrisico). Andere vliegers worden dus geïnformeerd als dat zinnig is, bv. om ze uit te leggen waarom ze moeten wachten/uitwijken/whatever.
2. Nee, gezond verstand gebruiken en je best doen.
3. Ja, gelukkig wel. Je kunt na een incident of ongeluk last krijgen van 'een normale reactie op een abnormale gebeurtenis', ofwel post-traumatische stress-verschijnselen. Bij dit ongeluk denk ik dat vooral hulpverleners en getuigen op de grond daarmee te maken krijgen (en inzittenden natuurlijk!). Het hakt er voor een verkeersleider echter ook flink in als de mensen waar je net nog mee gepraat (gewerkt) hebt nu verongelukt zijn, al heb je ze alleen maar op afstand via de radio gehoord. Een ander soort VKL-stress is die na een incident, als er een ongecontroleerde situatie is geweest. Dat is heel eng in ons vak, maar nu niet aan de orde denk ik.

Erik

[ILSlover]

Erik, bedankt voor je antwoord, maakt het weer een stukje duidelijker. Op dit soort momenten sta ik niet graag in de schoenen van een LVK, wat ik wel een mooi beroep vind trouwens.

[PeeWee]

Misschien mag ik hier een klein stukje aan toevoegen vanuit mijn eigen werkgebied.
Ik ben ook verkeersleider, maar dan bij een OV bedrijf; bussen in dit geval.
Tijdens mijn dienst twee maal geconfronteerd met dodelijke ongevallen, uiteraard niet fysiek erbij maar wel via mobilofoon/telefoon.

Je gaat dan inderdaad eerst het meest noodzakelijke doen; hulpdiensten inschakelen, opvang betrokken personeel, opvang passagiers.
En dat is dan ook krek in die volgorde, daar denk je niet eens over na.
Als je daarna thuis komt en een biertje neemt.....dan is 't ff minder.

Ik weet niet of Erik in de toren op Schiphol zit of een vergelijkbare job heeft, ik herken het wel.
En niet om potentiele VKL's af te schrikken: Het hoort bij de job!

Maar het blijft grandioos om alles in goede banen/wegen/luchtcorridors te lijden...leiden

Cheers,
Peter

[mwpeters]

Respect voor de gewonden, overledenen, en hun families maar dit vind ik toch echt een zeer groot boel sjit topic. Het is een zeer suggestieve vraag die je niet echt goed of fout kan beantwoorden. Tevens kan je nog zo goed trainen, als het eenmaal zo ver is is het moeilijk te vertellen hoe iemand reageert.

[PeeWee]

Klopt helemaal, kun je niet beantwoorden met ja / nee.

Je gaat in zulke situaties helemaal door het lint of je doet je werk als altijd.
Daar zijn helaas geen richtlijnen voor.

Cheers,
Peter

edit:er zijn natuurlijk ook nog wel tussenwegen

[B767-300ER]

Erik zit onder andere in de toren(s) als ik het goed begrepen heb...
En over bull-=censored=, ieder zijn mening/vraag. Je hoeft natuurlijk niet te antwoorden

[Key]

boel sjit topic

Bedankt Maarten, voor deze fijnzinnige beoordeling van Peter's en mijn poging om e.e.a. zo goed mogelijk uit te leggen. Ik vind de vraag netjes en denk dat er ook zinvolle antwoorden op zijn. Goed of fout is helemaal niet aan de orde, en de praktijk wijst uit dat de training wel degelijk bepaalt hoe in grote lijnen de meesten reageren. De vraag is 'hoe ga je ermee om' en die kan best beantwoord worden.

Peter, de raakvlakken zijn inderdaad groot, en het kan iedereen gebeuren in een dergelijk vak. Hierboven zie je al antwoord op die andere vraag, dat klopt. En wat helemaal klopt is dat verkeersleider een fantastisch beroep is, ik ben een geluksvogel.

Erik

[B767-300ER]

Erik,

Dat laatste wil ik wel geloven, stiekum toch wel jaloers

[LVL410]

Hoi Peter, Hoi Erik

Hoe je er mee om gaat is per persoon per dag verschillend.
Ik ben zelf piloot bij een bekende europese luchtvaartmaatschappij en ben tevens voor hun, sinds 2 jaar, werkzaam als ongevallen-onderzoeker (Flight Safety Investigator).
Zoals Erik terecht heeft opgemerkt is training één van de belangrijkste methoden om een verkeersleider, piloot, stewardess, hulpverlener (ter plaatse en op afstand) voor te bereiden op situaties als deze. Hoe iemand op het moment van en in de eerste week na een incident/accident/gebeurtenis reageert is moeilijk tot niet te voorspellen. Het is mede afhankelijk van je persoonlijke conditie, m.a.w. ben je voorbelast of niet.
Gelukkig hebben luchtvaartmaatschappijen, de LVNL en de meeste grote bedrijven een speciale afdeling waar psychologen werken die de medewerkers in deze ondersteunen.

Een vlucht op 35.000ft, een stewardess meldt een onwel geworden, oudere passagier. De landing op een (kleinere, rustige) luchthaven waar de piloten nog nooit zijn geweest volgt 13 minuten later. Tijdens deze (lange) 13 minuten zijn twee stewardessen bezig met reanimeren. Er bevindt zich geen arts aan boord. De verkeerleider heeft met zijn collega´s van de andere omliggende sectoren alles gecoordineerd en iedereen is op de hoogte en "voorbereid". De torenverkeersleider organiseert een ambulance die nadat het vliegtuig op de baan tot stilstand wordt gebracht, direkt de oudere passagier naar het plaatselijke ziekenhuis brengt. Iedereen heeft volgens het boekje gewerkt, er ging niets fout en sneller had niemand het kunnen doen. Kort voor het bereiken van het ziekenhuis komt de man helaas te overlijden.

Luchtvaart in een geweldige branche om in te werken, maar ook dit soort dingen gebeuren. Het besef komt pas thuis, op de bank, met je biertje...

Richard Bakker

[ILSlover]

De vraag was ook geen gesloten vraag!!! Maar een open vraag om een beetje een beeldvorming te krijgen wat betreft procedures en dergelijke. Kort gezegd een ieder die hierop wil antwoorden is daar vrij in en wordt tot niets verplicht.
Het was zeker mijn bedoeling niet om iemand voor het hoofd te stoten of aan te zetten om persoonlijke dingen hier te zetten.

[Andras]

"Hoe ga je ermee om?"

Dit zijn vragen gericht aan mensen die er echt antwoord op kunnen geven in dit topic. Dus te real thing. Geen speculaties, aannemingen, gehoord van een neef van een vriend van mij, etc... Dat noem je toch geen boel sjit? Kom op, Key en Peter kunnen hier toch een prima antwoord op geven, zoals een ieder verkeersvlieger, VKL, hulpverlener o.i.d. Iedereen zal met zijn eigen ervaring kunnen komen. Dus mwpeters, het klopt wat je zegt over dat er geen juist antwoord op te geven is omdat het voor een ieder verschillend zal zijn, maar grote boel sjit kan dit nooit zijn he...

Groet,