Lees veel verhalen van de oudere generatie maar eigenlijk weinig van de jonge generatie. Een duit in het zakje van mij dan maar.
Sinds 2002 actief spotter, vrij kort nog dus. In het begin nog amper naar vliegvelden, pas sinds 2003 een spiegelreflex en vanaf 2006 pas digitaal. Meer vanwege toegankelijkheid naar velden weinig gespot. Dichtst in de buurt ligt De Kooy, en daarna Schiphol. Open Dagen vanaf 2002 gedaan, werd eigenlijk verplicht familieuitje, en ook schiphol moest nog gebeuren wanneer ouders dat leuk vonden, want ja rijbewijs was er nog niet. sinds 2006 rijbewijs en dan kan je merken dat je vaker gaat als je tijd hebt, je bent vrijer. Open Dagen, alle 2 de dagen ipv 1. Schiphol vaker. Maar nog niet echt de militaire velden, simpelweg omdat ja daar toch wat minder werd gevlogen voor mij doen, en ze nog wat ver waren. Alleen Leeuwarden in de buurt, maar naast Open Dagen kom ik daar weinig. Ik heb namelijk liever lekker veel actie dan dat ik de helft van m'n tijd sta te wachten. Ik wil toch wel wat foto's hebben.
Ook al raadpleeg ik enorm de infostromen voordat ik naar een veld ga, en tijdens ook, moet ik zeggen dat het wel weer verrassend is, soms, wat er komt. Zo had ik 1 dag op Schiphol, zonder dat ik het wist, een Sun d'or 757, Omni Air International 757, Flyair A310 en Habitat for Humanity 767 te pakken gekregen. Als ik nu naar schiphol ga dan kijk ik wel op de lijst wat er komt, print ik het uit en hoop ik dat ik alles kan pakken zo niet, dan is 1 leuke kist al een reden om tevreden te zijn. Nog ga ik niet zo snel naar Leeuwarden of Gils, simpelweg omdat het voor mij nog te ver is om maar een paar toestellen te zien. Maarja als je de foto's van Gils ziet van de heli's op die heuvels, zou je graag toch een keer willen kijken.
En door lid te worden van verschillende verenigingen merk ik ook wel dat ik verder kom. Aantal jaar geleden nog niet gedacht dat ik ooit op RIAT zou staan, of een busreis naar de Tigermeet in Landivisiau, Frankrijk zou maken.
Ondanks dat alles toch wat geselecteerder gaat de laatste jaren, mede door de toestroom van info, ben ik het er niet minder leuk op gaan vinden. Gewoon omdat er voor mij nog zoveel te ontdekken valt. Als ik zie waar andere zijn geweest, dan denk ik van, daar wil ik ook wel eens heen en komt dat weer op het lijstje, en die is lang. Maar door betere bereikbaarheid kan dat lijstje wel worden gedaan.
Nummers schrijven doe ik ook naast het foto's maken, om te zien welke kisten ik allemaal op een dag heb gezien en soms om het verhaal bij de foto compleet te krijgen. Waarom juist dat ene kleurenschema op die kist, of om de geschiedenis erbij te zetten als die interessant is.
Wat het ook zo leuk maakt is de interactie soms met vliegers of andere personeel/mensen, als ze naar je toe komen voor een foto van die ene 747 omdat hun zoon juist op dat moment erop vliegt, ja dat is gewoon super.
Helaas valt het niet altijd te combineren met m'n studietijd, alleen de tijd maar want studie combineert qua stof enorm goed met vliegtuigen. Maar wat wil je dan ook met een luchtvaarttechniek studie.
Ook daarom verveeld het nooit, ook al zie ik elke keer KLM 747's opstijgen op Schiphol, of weer een 737. Ik verbaas me nog elke keer weer hoe zo'n ding de lucht ik kan gaan. En hoe meer je van de techniek gaat snappen, hoe gaver je het gaat vinden.